این حال دل مردم خراسان و از ان جمله انوری را به درد اورد. درد وی تنها غم خویشتن نبود او از غم همشهریان  خود فغان براورد و حاکم سمرقند را که پسرخوانده ی سنجر بود و از جانب او بر ماورا النهر فرمانروایی داشت به یاری خواند و شعری دردناک و صمیمانه و سرشار از تاثر برای او فرستاد.

ابیاتی از این شعر را برای شما دوستان اوردم که البته این شعر از زیباترین و پراوازه تریت اشعار اجتماعی انوری است تاکنون نظر بسیاری از غریبانی را که با زبان و ادب فارسی سروکار داشته اند به خود جلب کرده و به چندین زبان بیگانه از جمله انگلیسی المانی و روسی نیز ترجمه شده است. انوری در سال 583 با زندگی بدرود گفت.

نامه ی اهل خراسان

بر سمرقند  اگر  بگذری  ای  باد  سحر    نامه  ی  اهل  خراسان  به  بر  خاقان  بر
نامه ای مطلع ان رنج  تن  و  افت  جان    نامه ای مقطع ان  درد  دل  و  سوز  جگر
نامه  ای   بر   رقمش  اه   غریبان  پیدا    نامه ای در شکنش خون  شهیدان  مضمر
ریش گردد ممر صوت از  او  گاه  سماع    خون شود مردمک  دیده  از ا و  وقت  نظر
قصه ی اهل خراسان بشنو از سر صدق    چون شنیدی ز  ره  لطف  بر  ایشان  بنگر
خبرت هست که زین زیر و زبر شوم غزان    نیست یک پی ز خراسان که نشد زیروزبر؟...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: